LECZNICTWO UZDROWISKOWE

Niezależnie od tego, jak wiele jest rozmaitych rodzajów obiektów i atrakcji na terenie Połczyna-Zdroju, ta miejscowość zdecydowanie słynie z prowadzenia uzdrowiska. Początki lecznictwa w tym mieście sięgają jeszcze okresu drugiej połowy dziewiętnastego wieku. Wtedy to znany specjalista – doktor Lehman odkrył właściwości borowiny, uznając ją za cenny w medycynie rodzaj składnika wspomagającego likwidację rozmaitych stanów chorobowych i zapalnych. W efekcie tego zaczęto prowadzić intensywne odwierty, a te zaskutkowały systematycznym wydobywaniem pokładów solanki. Dzięki nim i borowinie wyżej wspomnianej, na chwilę obecną Połczyn-Zdrój wyróżnia się na terenie całego kraju posiadaniem jednego z największych uzdrowisk. Najpierw w tamtejszych punktach sanatoryjnych decydowano się na zastosowanie szczawiów żelazistych, które rozsławiły Połczyn-Zdrój na cały kontynent europejski. Naprawdę intensywne działanie uzdrowiska w Połczynie-Zdroju notuje się natomiast na rok 1688, bowiem to wtedy zaczęły być aktywne źródła wody mineralnej znajdujące się w miejscu, gdzie na ten moment funkcjonuje prężnie i dynamicznie sanatorium Borkowo. Generalnie inicjatorem zastosowania charakteryzowany tu źródeł w lecznictwie był Jakub von Krockow. Po tym, jak niemal całe miasto spłonęło w roku 1705, zdecydował się on na to, aby rozwinąć gospodarczo miasto i mocno ruszyć z kopyta po odniesionych stratach i porażkach. Wtedy to zaczęto tworzyć domy zdrojowe. Najpierw jednakże wodę sprowadzano specjalnie w celach leczniczych ze źródeł bezpośrednio do miasta. Pozwoliło to na to, aby przybywali do Połczyna-Zdroju zainteresowani leczeniem się nią kuracjusze, którzy w wynajmowanych mieszkaniach zażywali kąpieli w tych zdrowotnych w swych właściwościach wodach. Przy źródełku nazwanym Fryderyk stworzony został natomiast luksusowy obiekt określony jako Długi Dom. Z czasem kurort ten został wydzierżawiony przez Filipa von Brocke, u którego był w posiadaniu również Zamek. Następnie do rozwoju uzdrowiska przyczyniła się Albertina von Brocke. To ona postawiła słynny dom zdrojowy „Półksiężyc” z salą lustrzaną. Po niej obiekt przechodził w ręce różnych właścicieli. Ostatecznie zajęło się nim miasto. Jeżeli chodzi natomiast o obecne sanatoria połczyńskie, to ich powstawanie wiąże się z okresem jakichś dwustu lat wstecz od momentu odkrycia pierwszego z wyżej wymienionych źródeł.